Zapraszam na kolejną podróż w czasie. Przeniesiemy się do Wińska cofając zegar o pół wieku. Niemieckim mieszkańcom po wysiedleniu w 1946 dopiero w latach 60-tych udało się po raz pierwszy odwiedzić swoje dawne rodzinne strony. Zdjęcia pochodzą z archiwum Archiv des Patenschaftsbeirates Meschede-Winzig. Użyczył ich prezes związku byłych wińszczan, pan Karl-Heinz Krause, któremu składam przy tej okazji gorące podziękowania. Jeśli rozpoznają Państwo na zdjęciach krewnych, znajomych, lub sąsiadów, proszę o kontakt, aby umieścić ich imiona i nazwiska w opisie fotografii.
A zatem zaczynajmy naszą podróż …
Kierujemy się do Rynku ulicą Mickiewicza
Po lewej stronie mijamy budynek “Europy” jeszcze przed przebudową. Poniżej zdjęcie przedwojenne tego bydynku, w której mieściła się gospoda “Pod Białym Rumakiem”.
Zbliżamy się do skrzyżowania z ul. Ścinawską (Witosa) Tak wyglądało to miejsce w roku 1958. To zdjęcie pochodzi z archiwum rodzinnego pani Anny Bieniek, której dziękuję za jego udostępnienie. W tle widać budynek należący przed wojną do rodziny Rity Steinhardt-Botwinick, autorki książki “Wińsko 1933-1946”. W czasie wojny była tu fabryka marmolady, później cały sprzęt został wywieziony do zakładów Rokita w Brzegu Dolnym.
Zajrzyjmy na nieczynny cmentarz ewangelicki z tablicą “CMENTARZ ZAMKNIĘTY”. Następne zdjęcia zostały wykonane w latach późniejszych podczas likwidacji cmentarza.
Półokrągły budynek na następnym zdjęciu to tył stacji benzynowej. W miejscu budynku na wprost stoi teraz garaż policji.
Stąd już blisko do mleczarni. Na zdjęciu poniżej widać długą kolejkę wozów ciągnącą się aż do młyna.
Dwa zdjęcia ulicy Kościuszki wykonane w różnych latach. Wierzba na drugim zdjęciu jest już znacznie większa.
Jesteśmy na ulicy Kościelnej. Front plebanii jest jeszcze pokryty gontem z łupków. Po wojnie dzieci zrywały je, żeby pisać na nich gwoździem w szkole. Na kolejnym zdjęciu stare drzwi plebanii z napisem K+M+B 1963.
Wchodzimy na rynek. Róg Rynku i Kościuszki, gdzie kiedyś stała kamienica narożna z kawiarenką Zenkera. Na środku Rynku stoją mury ratusza spalonego przez Armię Czerwoną.
Przeraża skala wyburzeń domów, które, jak wszyscy starsi mieszkańcy Wińska zgodnie twierdzą, nadawały się do remontu i zamieszkania. Po pierzei południowej nie zostało ani śladu.
Pierzeja wschodnia. Tutaj uratowały się trzy domy, z których później narożny budynek ze sklepem z tekstyliami został również wyburzony.
Widok od strony rynku na szkołę. Ul. Rawicka przebiegała jeszcze przy samej szkole. Później budynek ze sklepu z tekstyliami wyburzono aby zmienić jej przebieg.
Całkowicie wyburzona północna strona rynku. Wyburzona jest również prawie cała strona zachodnia, na której pozostał tylko obecny budynek urzędu gminy i kilka domów na południowo-zachodnim rogu rynku.
Wyjazd z rynku na ul Rawicką i domy na ul. Rawickiej.
Ulica Rawicka, wjazd od strony Rawicza.
Cmentarz katolicki. Krzyż i stare nagrobki.
Ul. Ogrodowa.
Ul. Robotnicza.
Ul. Kolejowa (Piłsudskiego).
Stary Dom Kultury.
Widok z ul. Kolejowej (Piłsudskiego) na dworzec i jadący w kierunku Piskorzyny pociąg.
Ul. Przemysłowa.
Naszą wycieczkę po starym Wińsku kończymy na szczycie silosa. Zdjęcie przedstawia panoramę Wińska – widok w kierunku ul. Kolejowej (Piłsudskiego).
